در حقوق مالکیت صنعتی قاعده ای وجود دارد که آن را اصل سرزمینی بودن می نامند

بر اساس این قاعده حمایت از اختراع ، طرح صنعتی و علائم تجاری سرزمینی است یعنی اینکه صرفاً از اختراع، طرح صنعتی و علامت تجاری زمانی در یک کشور حمایت می شود که اختراع ، طرح صنعتی و علامت تجاری در آن کشور به ثبت رسیده باشد که کشور ایران نیز از این قاعده در حمایت از حقوق مالکیت صنعتی در زمینه‌های اختراع ، طرح صنعتی و علامت تجاری تبعیت می نماید بنابراین اگر شخصی اختراع خود را در کشور آلمان یا هر کشور دیگری ثبت کرده باشد ولی آن را در ایران ثبت نکرده باشد ،چنین اختراع و علامت تجاری نمی تواند تحت حمایت قانون کشور ایران قرار بگیرد و اشخاص حاضر در قلمرو ایران می تواننداز آن اختراع وعلامت استفاده نمایند.البته لازم به ذکر است افراد نمی توانند از اداره ثبت اختراعات ایران تقاضای ثبت آن اختراع را درخواست نمایند چرا که آن اختراع قبلاً به واسطه استفاده وثبت در کشور آلمان افشا شده محسوب می گردد و همانطور که می دانیم یکی از شروط ثبت اختراع که مهمترین شرط آن نیز به نوعی محسوب می شود این است که در در سطح جهان جدید باشد نه در سرزمین محل درخواست ثبت .نکته دیگر اینکه شرط جدید بودن در خصوص طرح های صنعتی نیز جاری است .اما این محدودیت اختراع و طرح صنعتی یعنی جدید بودن در خصوص علامت تجاری وجود ندارد و اشخاص ساکن در کشور ایران می توانند علامت های تجاری که در کشور های دیگر ثبت شده اما در ایران ثبت و استفاده مستمر نشده است را به نام و برای خود ثبت نمایندلازم به توضیح است که بدانیم در خصوص علامت تجاری یک استثناء وجود دارد و آن استثناء این است که یک علامت اگر جزء علامت های مشهور باشد (مانند آدیداس)حتی اگر در ایران نیز ثبت نشده باشد اشخاص نمی توانند این علامت را به بهانه عدم ثبت در سرزمین ایران به نام خود ثبت کنند لذا محدوده حمایت ازعلائم مشهور فرا سرزمینی است.

نویسنده :

مجید رحیمی وکیل پایه یک دادگستری